Wist je dat....

... we binnen 24 uur in het vliegtuig stappen op weg naar Nederland. Dan hebben we in 378 dagen de wereld rond gereisd, 17 landen bezocht, veel gedaan, nieuwe vrienden gemaakt, nieuwe culturen leren kennen, heel veel foto's gemaakt, 24 uur op elkaars lip gezeten (en we zijn elkaar nog steeds niet zat) en zijn we uiteraard verloofd :) (nu de ringen nog :P). Het was een fantastische en onvergetelijke reis maar het zit er nu toch echt op en het is tijd om naar huis te gaan. Het is een beetje een dubbel gevoel, aan de ene kant is het echt balen dat het erop zit, we hebben er zolang naar uitgekeken en nu is het voorbij, reizen is erg verslavend en er is zoveel meer te zien in de wereld dan het kleine stukje waar wij geweest zijn. Aan de andere kant zijn we blij dat we al onze vrienden en familie weer kunnen zien, hebben we alles kunnen zien en doen (en misschien nog wel meer) wat we tijdens deze reis van plan waren en hebben we de rest van ons leven nog om het overige deel van de wereld te verkennen. We gaan dus met een voldaan gevoel en vele mooie herinneringen naar huis, we zijn er klaar voor! (jullie ook ;))

Hierbij onze laatste update:
De laatste week op Utila was fantastisch. We hebben naast veel te hebben gesnorkeld met een nursery haai kunnen zwemmen, hoe geweldig is dat! En als klap op de vuurpijl hebben we ook nog een 9 meter lange walvishaai gezien!! Onze week in Utila kon dus niet meer stuk. Na dit alles hebben we het rustig aan gedaan. Lekker geluierd in de hangmat, boekjes gelezen, rum gedronken, een kayaktochtje gemaakt via een mangrove-kanaal naar de andere kant van het eiland, ook daar gesnorkeld en niet te vergeten Arnold's verjaardag gevierd (zijn tweede alweer tijdens onze reis). Het was een dolle boel die dag waarbij een piñata uiteraard niet kon ontbreken. Helaas moesten we na twee weken toch echt afscheid nemen van dit heerlijke eiland en zijn we met de ferry weer terug gegaan naar La Ceiba. De volgende dag hebben we de bus genomen naar Tegucigalpa, waar we nu zitten, in een heerlijk 4-sterren hotelletje (tja, we moeten onze reis toch een beetje in stijl afsluiten ;). Onze tassen zijn voor het grootste deel gepakt (hoewel er niet veel te pakken valt aangezien we bijna alle kleren zijn uitgelubberd, of vol gaten en vlekken zitten), de vliegtickets zijn uitgeprint, we hebben onze laatste duik genomen in het zwembad en we hebben ons laatste verslag geplaatst. We zijn klaar voor vertrek! Maar ..... na al onze lange verslagen kunnen we nu natuurlijk niet met een kort verslagje aan komen zetten. Vandaar dat we nog wat 'wist je datjes' voor jullie hebben, dingen die we nog niet eerder in één van onze verslagen hebben gezet (in sommige gevallen misschien ook beter van niet :S ) en dingen die we op de valreep toch nog even kwijt willen. Geniet ervan want dit zal echt het laatste blog zijn!!


WIST JE DAT ....

- ... het in Vietnam normaal is overdag in een pyjama rond te lopen.
- ... je vooral in het weekend veel mensen in hun nachtelijke outfit over straat ziet slenteren.
- ... wij dit maar niet gedaan hebben, niet alleen omdat we geen pyjama hebben maar ook omdat men het blijkbaar niet waardeert als toeristen er ook zo bijlopen.

- ... we na het chocoladeloze Azië blij waren dat ze in Nieuw Zeeland heerlijke chocoladerepen verkochten, en geen kleintjes, nee gigantisch repen!!
- ... we in 5 weken tijd dat we door NZ gereisd hebben zo'n 10 van deze repen chocolade naar binnen hebben gewerkt.
- ... we hier geen spijt van hebben maar ons wel voor de kop kunnen slaan dat we geen repen hebben meegenomen aangezien de chocolade in latijns amerika niet al te best is.

- ... de specialiteit in Argentinië 'dulce de leche' is, een soort caramelcreme die overal voor gebruikt wordt, in taarten, in koekjes en ook 's ochtend voor op brood.
- ... dit zooo zoet is dat het pijn doet aan je tanden.
- ... Arnold daarom altijd net deed of het pindakaas was zodat hij het toch enigszins weg kon krijgen.

- ... we na het gezonde eten in Azië en de actieve dingen in Nieuw Zeeland beiden +/- 7 kilo zijn afgevallen.
- ... dit er waarschijnlijk na het vette en vele eten in zuid en midden amerika wel weer bij is gekomen.

- ... Kim tijdens de eerste negen maanden reizen geen een keer een kater heeft gehad.
- ... tijdens de 2 weken dat Arnolds vader en oom op visite waren in Costa Rica dit echter twee keer is gebeurd (slechte invloed?? :P).
- ... Flor de Caña de lekkerste rum is die wij ooit gedronken hebben.
- ... ook hiervoor geldt (en kim weet het als geen ander) dat je dit lekkere goedje met mate moet drinken.
- ... Kim na de laatste kater heeft beloofd een hele week geen alcohol meer te drinken.
- ... ze dit nog geen 2 dagen heeft volgehouden :S.

- ... bruine bonen in combinatie met witte kool een nogal winderig effect heeft.
- ... dit nogal vaak gegeten wordt in midden-amerika.
- ... het overbodig is te vertellen waar wij de afgelopen maanden last van hadden.

- ... Mr. Jummy al meer dan een jaar gratis en voor niets met ons meereist.
- ... we daar niet eens een bedankje voor hebben gehad, zelfs niet voor de muts en hangstoel die we voor hem gekocht hebben.
- ... hij overigens behoorlijk zwaar is geworden de afgelopen maanden door al het eten, rum drinken en luieren.
- ... we er daarom aan zitten te denken Mr. Jummy maar gewoon achter te laten in Honduras, de luilak.

- ... we tijdens onze reis regelmatig een potje hebben geduzend (een kaartspel, ook wel zwarte vrouwen genoemd).
- ... het merendeel van de spellen die we gedaan hebben Kim gewonnen heeft.
- ... Arnold daarom blij was dat, toen Anton en Johan er waren, er ook eens andere mensen wonnen.
- ... de duzende-kampioen van Costa Rica uiteindelijk Johan is geworden!! Gefeliciteerd!!

- ... Kim tijdens heel de reis nog geen één dag heeft weten door te brengen zonder te knoeien.
- ... er iedere dag wel iets op tafel, op zichzelf of op de grond valt, als het niet tijdens het ontbijt is dan wel met de lunch of tijdens het diner.
- ... het voor Kim een sport is geworden een dagje niet te knoeien.
- ... dit tot nu toe nog steeds niet is gelukt.

- ... de mentaliteit van de mensen in midden amerika niet zo best is.
- ... het vaak een rotzooi is doordat ze alles op straat gooien, flesjes drinken, etensresten en zelf poepluiers :s
- ... ook het maken van afspraken niet hun sterkste punt is.
- ... dit af en toe best frustrerend is, vooral in het begin.
- ... we hier nu een beetje aan gewend zijn geraakt en ons zelfs redelijk hebben weten aan te passen.

- ... de enige vervelende ervaring tijdens onze reis, op de paar maagprobleempjes na, is geweest dat Arnolds rugzak gejat was.
- ... dit net gebeurde toen we ons heilig cristoffeltje niet bij ons hadden.
- ... we hem na die tijd overal mee naartoe genomen hebben.
- ... er verder geen vervelende dingen zijn gebeurd, we zijn zelfs niet eens een keer echt ziek geworden.
- ... we hier heel blij mee zijn en we Wilma Janssen hiervoor willen bedanken :)

- ... we er speciaal voor gekozen hebben op een zaterdag op schiphol te landen.
- ... we dit gedaan hebben zodat we dan de heerlijke verse frietjes van Kim's moeder kunnen eten, jammie.
- ... Arnold het hier al weken (misschien wel maanden) over heeft en er heel erg naar uitkijkt.
- ... Arnold vooral de laatste dagen het nergens anders meer over kan hebben.
- ... Kim daarom blij is dat het bijna zover is zodat ze van de frietpraat af is (hoewel ze zelf ook niet kan wachten op de frietjes).

- ... Anton heeft beloofd dat er zaterdag 50 man op schiphol zal staan om ons welkom te heten!! (wat waarschijnlijk een grapje was ;).
- ... hij zelfs heeft gezegd de Jostiband geregeld te hebben :P (wat waarschijnlijk ook een grap was).
- ... we daarom niet teleurgesteld zullen zijn als er geen 50 man en jostiband staan te wachten.
- ... we er wel erg naar uitkijken iedereen weer te zien
- ... dit het laatste wistjedatje is

Nu hebben we het overgrote deel van onze reis wel met jullie gedeeld :) Wij zullen ons weer aan moeten passen aan het 'gewone' leven, maar waarschijnlijk zijn we binnen een week alweer gewend aan het hollandse ritme en is het net of we nooit zijn weggeweest. We zullen op zoek moeten gaan naar een baan (wat lastig gaat worden aangezien het nog steeds niet zo best gaat met de bouw) en in december kunnen we van het huis van Kim's ouders weer verhuizen naar ons eigen appartementje. We zullen nog veel uren besteden aan het maken van fotoboeken en we hebben uiteraard nog een huwelijk voor te bereiden :P Al met al hebben we het nog druk zat als we weer thuis zijn, met als belangrijkste ons welkomstfeestje!!

We hopen jullie allemaal snel weer te zien, op Schiphol, op het welkomstfeestje of ergens anders!

Tot gauw!!

xx Kim en Arnold


(p.s. helaas dit keer geen ruimte meer voor foto's, we zullen nog wat foto's op onze facebook plaatsen)