Uche Uche in Ulaan-Bataar

Even een kleine update over Mongolië zodat we een nieuwe start kunnen maken met China. Als eerste willen we jullie allemaal bedanken voor al de berichtjes. Het is leuk om te zien dat onze verhaaltjes gelezen worden en dat we niet voor jan met de korte achternaam schrijven.

Twee dagen in Ulaan-Bataar zijn meer dan genoeg. In één zin is Ulaan-Bataar een smerige en niet zo'n mooie stad (sorry mongolen). Er hangt enorm veel smog in de lucht. Als je buiten komt ruik je meteen de vieze weeige geur, die nu ook in onze kleren hangt (in China moeten we snel een wasje doen). Het is begrijpelijk dat sommige mensen hier met mondkapjes op lopen.

De eerste dag dat we in de stad aankwamen, na ons avontuur in het gertentenkamp, zijn we naar een klooster geweest. Het was net of we op de dam in Amsterdam liepen, zoveel duiven dat hier waren (waarvan er eentje Arnold heeft ondergepoept). In het klooster zelf stond een enorme gouden Boedha van zo'n 20 meter. Wij, als onwetende toeristen, zijn gewoon het klooster binnengegaan en hebben foto's gemaakt toen er ineens monnik een rekenmachientje voor ons neus hield met daarop een bedrag wat achteraf de entree bleek te zijn. Aangezien de monnik meteen doorliep zijn wij maar snel naar buiten gegaan.

De tweede dag zijn we onder andere helemaal naar het zuiden van de stad gelopen waar het Bogd museum ligt. Dit is een oud klooster (alweer) waar de leider Bogd Khaan zijn winterpaleis had. Het is een mooi complex wat wel een restauratie kan gebruiken. Net toen wij er waren kwam er een groep leerlingen van een muziekopleiding liederen spelen en zingen die er vroeger ook gespeeld en gezongen werden, erg leuk dat wij daarbij konden zijn.

Veel meer is er niet te vertellen over de stad behalve dat de mensen waarschijnlijk veel van karaoke houden aangezien op iedere hoek van de straat wel een karaokebar te vinden is en dat je als voetganger vogelvrij verklaard bent, want niemand trekt zich iets aan van een stoplicht die op rood springt. Dus we moesten ons vaak een weg banen tussen de auto's door en kwam het soms voor dat we midden op de weg moesten wachten totdat we weer een gaatje konden vinden. Erg chaotisch, maar de Mongolen deden het ook dus we pasten ons gewoon aan. Oh ja, fietsen is daardoor niet zo populair in Ulaanbataar, we zijn maar twee waaghalzen tegengekomen....respect!

Als we dit vehaaltje plaatsen zitten we inmiddels alweer in China. Op dit moment zitten we namelijk in de trein op weg naar Beijing!! Dit is 1,5 dag rijden maar in de trein die we nu hebben is dat geen probleem. Wat een verschil met de vorige! Deze is schoon, het ruikt fris, het is er lekker warm, we hebben schone lakens, handdoek en zelf een tv, radio, leeslampjes die het doen etc. etc. Veel luxer, schoner en beter dan de trein vanaf Moskou naar Mongolië dus (toen was het echt afzien).

De volgende update zal gaan over Beijing waar we in ieder geval 4 dagen blijven, en misschien nog wel wat langer gezien de vele bezienswaardigheden.

Houdoe,
Kim en Arnold

(p.s. het is zeer waarschijnlijk dat we in China niet op facebook kunnen dus zullen jullie geen melding krijgen wanneer er een nieuw stukje wordt geplaatst)