Stijve soldaten en luie panda's

Vandaag zijn we precies 1 maand onderweg!! Voor ons lijkt het alsof we al veel langer aan het reizen zijn omdat we al zoveel hebben gezien, gedaan en meegemaakt. Iedere dag is weer anders en is weer een belevenis op zich. Vandaar dat onze blog steeds redelijk lang is. We proberen het meestal zo kort mogelijk te houden maar is tot nu toe nog niet gelukt :P

Nog even over de afgelopen dagen. Na vier dagen te hebben doorgebracht in Pingyao vertrokken we dan toch eindelijk met de nachttrein richting Xi'an. Er zijn hardsleepers en softsleeper. Dit betekend kiezen tussen een open coupe voor 6 man met harde bedden of een eigen coupe voor 4 man met zachte bedden. Aangezien de hardsleeper het goedkoopste is hebben we deze genomen. Deze nachttrein was op zich al een hele belevenis, omdat je samen met ongeveer negentig andere Chinezen wordt ondergebracht in de wagon waarin elk open coupé dus bestaat uit zes slaapplekken, aan elke zijde drie boven elkaar. Ondanks de keiharde bedden en een luidruchtig snurkende Chinees hadden we het toch nog voor elkaar gekregen om een paar uur te slapen. Omdat de trein al vroeg in Xi'an was aangekomen hadden we lekker veel tijd om de stad te verkennen. Net als Pingyao heeft Xi'an ook oude stadsmuren, maar dan net wat groter. Bovenop de muur kon je een fiets huren waar wij als Hollanders natuurlijk gebruik van hebben gemaakt, omdat je anders al gauw vijf uur aan het wandelen bent wil je de stadsmuur helemaal rondlopen. Dankzij het lekkere fietsweer en het mooie uitzicht vanaf de stadsmuur was het een heerlijke dag. Uiteraard hebben we ook nog een kijkje genomen in het moslim quarter. Dit is een oude moslimwijk waar overal aan straat eten wordt gemaakt en verkocht. We hebben verschillende hapjes geprobeerd (en niet ziek geworden). Er is één straatje bij waar nogal een luchtje hing aangezien ze daar voornamelijk orgaanvlees verkochten wat onafgedekt op tafeltjes lag. Het leek ons beter om daar maar even niet te proeven...

De tweede dag in Xi'an stond in het teken van het Terracotta leger, een van de bekendste archeologische vondsten van de afgelopen dertig jaar. Na een busrit van ongeveer een uur kwamen we aan bij het museum. Dat dachten we, want we moesten ons eerst een weg banen langs tientallen souvenierwinkeltjes en opdringerige gidsen die hun diensten aanboden. Het museum bestaat uit drie grote hallen waarin het terracotta leger gedeeltelijk te zien is en een vierde hal waarin de belangrijkste vondsten staan. Wij zijn met hal drie begonnen zodat we het mooiste en grootste, de eerste hal, voor het laatst hadden bewaard. Bizar om te zien dat er met zoveel zorg, precisie en vakmanschap een leger van achtduizend man is nagemaakt, elke soldaat met een ander gezicht en uitrusting, compleet met wapens en paarden om deze vervolgens onder een dikke laag grond weer te begraven. Overigens zijn ze nog steeds bezig met soldaatjes opgraven. Elke terracotta krijger wordt stukje voor stukje weer aan elkaar gelijmd en terruggezet op zijn oorspronkelijke plek in het leger, wat nogal een tijdrovende klus is aangezien ze hier al bijna dertig jaar mee bezig zijn.

Na weer een nacht in de trein zijn we om ongeveer elf uur ‘s ochtends aangekomen in Chengdu, alweer de zoveelste miljoenenstad in China. Omdat ons hostel niet goed stond aangegeven op google-maps zijn we best lang bezig geweest om het te vinden. Deze dag hebben we dan ook niet veel meer gedaan, omdat we behoorlijk gaar waren van de treinreis en er ook niet veel te zien was in de directe omgeving.

De tweede dag moesten we vroeg uit bed voor ons bezoek aan het panda breeding centre. Na een vrij smerig Chinees ontbijt, die bestond uit een soort rijstepap met twee kleffe broodjes zure boontjes en een best lekker eitje, de bus gepakt naar de panda's. We moesten al vroeg vertrekken, omdat de panda's tussen negen en elf uur worden gevoerd en dan zijn ze nog lekker levendig. Het was dan ook erg leuk om ze te zien eten en hoe de jongere panda's met elkaar aan het stoeien waren. Wat een schattige beestjes! Gelukkig waren we zo vroeg vertrokken want op de terugweg door het park lagen bijna alle pandas te slapen, de luilakken.

’s Avonds zijn we ergens gaan eten waar ze hotpot hebben. Je krijgt dan een grote pan met een soort bouilion die op een pitje gezet wordt en allerlei rauwe groente en vlees die je zelf in die pan gaar moet koken. Het lijkt een beetje op fonduen. We hadden al eerder hotpot op, erg lekker, en waren gewaarschuwt dat het eten in Chengdu erg pittig is, en dat was het ook! Toen ze de pan op onze tafel zetten hadden we al zo’n vermoeden. De bouillon had een rode kleur en zat vol met rode pepers. Gelukkig zat er in het midden nog een andere pan met een mildere bouillon. Arnold was zo dapper om toch die met pepers te proberen, maar na veel gezweet is ook hij overgegaan op de mildere. Het eten hier in China is overigens heerlijk. Heel anders dan dat je in nederland naar de chinees gaat waar je fujonghai en bamipangang kunt bestellen. Dat kennen ze hier niet. Je hebt echt heel veel keus. Meestal gaan we voor de wat grotere restaurants waar ze een kaart hebben met foto’s, zodat we kunnen zien wat we bestellen. Soms moeten we het doen zonder foto’s en is het een verassing en heel af en toe hebben ze een kaart in het engels. Het is niet zo dat ieder voor zich een gerecht bestelt. Je bestelt gewoon een paar gerechtjes, die worden midden op tafel gezet en dan kun je overal wat van pakken en proeven. Erg leuk en (op een enkele keer na) erg lekker. We komen hier dus niets tekort.

Vandaag zijn we vanuit Guilin naar Yangshuo gegaan. Daar vertellen we de volgende keer weer over.

Tot dan!

Arnold en Kim