F*** You

Met de bus reizen in zuidoost azie is niet te vergelijken met de bussen bij ons in het westen. Afgezien de luxe en de afmetingen van de stoelen hebben ze hier ook nog nooit gehoord van bushaltes. Steeds als we een bus of minibus pakken worden wij als toeristen vaak als eerste opgehaald en worden pas daarna de lokale mensen opgepikt. Vaak wordt dan de halve (of hele) stad rondgereden om de mensen thuis op te pikken. Ook worden de bussen dan nog eens als vrachtwagen gebruikt om van alles te vervoeren; van complete brommers tot zakken rijst die in het gangpad worden gegooid omdat de bagageruimtes al uitpuilen en is het vaak verbazingwekkend om te zien hoeveel ze in een minibus gepropt krijgen, maar daarover later meer.

Na een vrij comfortabele busrit van bijna 10 uur kwamen we aan in Kratie. Zoals in bijna elke stad werden we hier ook opgewacht door tuktuk chauffeurs die vriendelijk maar dringend hun hotels aanprijzen om ons naartoe te brengen. Uiteindelijk gingen we naar het hotel van een tuktuk chauffeur die goed Engels sprak en ons ook aanbood om de volgende dag met hem mee te gaan om de omgeving te bezichtigen en dolfijnen te spotten, alleen vonden we de prijs die hij hiervoor rekende wat aan de hoge kant en zouden we nog verder kijken. De volgende dag hebben we een brommer gehuurd en zijn we naar het punt gereden waar je de Irrawady dolfijnen kunt spotten. Hier hebben we een bootje gehuurd waarmee je een uur lang op de Mekong werd rondgevaren. We hadden geluk, want we zaten middenin een groepje dolfijnen. Alleen was het erg moeilijk om een mooie foto te maken, omdat de dolfijnen maar heel kort boven water blijven om adem te halen en als je ze hoort was je vaak al te laat om een foto te maken. Dus op een gegeven moment hebben we het foto's maken maar opgegeven en hebben we gewoon lekker genoten van de dolfijnen die her en der om de boot boven water kwamen. Daarna hebben we nog wat door de omgeving rondgereden en een tempel bezocht bovenop een berg. Toen we tegen het eind van de middag terug kwamen in ons hotel liepen we de tuktuk chauffeur tegen het lijf die ons de vorige dag nog had aangeboden om met hem een tour te maken. Hij vroeg ons waarom we niet met hem meegegaan waren en waarom we een brommer hadden gehuurd. Wij zeiden dat dit goedkoper was dan met de tuktuk, waardoor hij steeds irritanter werd en zei dat we ook maar bij hem een busticket moesten kopen en dat we ook een brommer bij hem hadden moeten huren. Omdat het gesprek steeds vreemder werd, hij vond dat wij onbeschoft waren, zeiden we dat we zelf bepalen bij wie we onze ticket of brommer regelen en dat we geen zin meer hadden om met hem hierover in discussie te gaan. Dus starten we de brommer en reden we weg, maar vlak voordat we wegreden hoorden we de tuktuk chauffeur nog F*** You tegen ons zeggen. Daar was Kim het helemaal mee eens en zei hetzelfde tegen hem. Daarna zijn we onze scheldende tuktuk-er niet meer tegengekomen.

De volgende dag zijn we met de minibus naar Banlung gereden, een stadje in het noordoosten van Cambodja en zoals in het eerste stukje staat beschreven werd de minibus ook hier weer afgeladen met mensen en goederen. Uiteindelijk zaten we met 22 man in de bus (bedoeld voor 13 personen), waarvan 4 kinderen, en moest de chauffeur zelfs een stukje opschuiven omdat er iemand naast hem kwam zitten. Het zag er allemaal best grappig uit maar je voelt je toch niet helemaal veilig in een veel te zwaar beladen oud en gaar busje, waarbij je hoopt dat de remmen nog goed werken. Aangekomen in Banlung hebben we de eerste nacht geslapen in een leuke backpacker hostel en hebben we de volgende dag een brommer gehuurd om een paar watervallen en een vulkanisch meer te bezoeken. De watervallen waren erg fraai en bij een waterval kon je heerlijk zwemmen in het koele water. Als laatste die dag zijn we naar het vulkanisch meer gereden waar het water heerlijk was en de omgeving best bijzonder, want het meer werd omringd door oerwoud en op een aantal plekken langs het meer kon je vanaf een steiger in het water springen. En zoals we al eens vaker hebben meegemaakt werd bij ons op de steiger een verjaardagsfeestje gevierd en kregen we natuurlijk ook weer een stukje taart en een heerlijke lunch, een soort grote omelet met een vulling van groente en vlees.

De drie dagen erna hebben we een trektocht door de jungle gedaan met onze gids die we November mochten noemen en een ranger van een plaatselijke stam die Rain heette en als laatste een Belg genaamd Wouter. Dus we hadden een lekker compact groepje van 5 personen en gingen op weg door het oerwoud naar onze slaapplaats. Na ongeveer 5 uur lopen met regelmatig een tussenstop en een lunchpauze kwamen we aan op de plaats waar we zouden overnachten middenin de jungle. Dit was een erg mooie rustige plek naast een riviertje die diep genoeg was om er via een liaan in te slingeren. Die avond hebben onze gidsen een heerlijke rijstmaaltijd klaargemaakt met als toetje rijstwijn die we uit onze bamboebeker dronken die Rain voor ons had gemaakt en lagen we alweer vroeg in de hangmat, zodat we de volgende morgen weer fit aan de wandeling konden beginnen. Na het ontbijt (weer rijst) gingen we op weg naar het dorpje waar we om ongeveer 4 uur s'middags aankwamen. Na ons lekker gewassen te hebben in de plaatselijke dorpsdouche (een kuil waarboven een pijp hing waar water uitkwam van de rivier) samen met wat andere dorpsbewoners, gingen we die avond naar een feestje die in het dorp werd gehouden. Dit was erg gezellig en we hebben die avond vollop gedanst en weer aan de rijstwijn gezeten. Deze rijstwijn was erg lekker en zat in grote kruiken waaruit een rietje stak. De laatste dag gingen we weer op weg terug naar het dorpje waar onze trektocht begon en na ons ontbijt (ja hoor, alweer rijst) gingen we op weg. Het eerste stukje ging niet helemaal goed, omdat onze ranger niet precies wist waar we heen moesten. Na een stukje moeras, waarbij Kim een misstap maakte en met haar rechtervoet en enkel even vastzat in de modder, kwamen we toch weer op het goede pad terecht en kwamen we om ongeveer 3 uur s'middags aan op ons eindpunt. Na afscheid te hebben genomen van onze geweldige gidsen gingen we die avond nog naar een restaurant en hebben lekker een vette hamburger met friet en mayonaise gegeten, want na drie dagen s'morgens, s'middags en s'avonds rijst waren we daar echt aan toe.

De volgende dag moesten we Cambodja na bijna 4 weken achter ons laten en gingen we per minibus richting alweer ons volgende land Laos. Na een klein uurtje rijden werden we afgezet in een dorpje waar we op de volgende bus moesten wachten. Na 3 uur wachten!! konden we dan toch eindelijk in de volgende minibus stappen die ons naar de grens van Laos bracht. Na een stempel te hebben gehad bij de grens van Laos, waarvoor je 2 dollar smeergeld moest betalen, moesten we weer bijna 2 uur wachten op de volgende bus naar het plaatsje Ban Nakasang van waaruit de boot vertrok naar Don Det, 1 van de 4000 eilanden in de Mekong van zuid Laos. Uiteindelijk kwamen we om half zeven s'avonds in het donker aan en moesten we nog een slaapplek vinden voor die nacht wat niet meeviel, omdat de meeste plekken al vol zaten. Gelukkig konden we nog iets vinden voor die nacht en hebben we de volgende dag een wat betere slaapplek gevonden; een leuke bungalow met uitzicht over de Mekong waarbij je s'morgens kunt genieten van de zonsopkomst en verder de rest van de dag lekker lui in je hangmat kunt liggen want daar waren we echt even aan toe na de jungletocht en het lange reizen van de dag ervoor.

Na 4 dagen luieren op Don Det vertrekken we morgen naar Pakse waar we het Bolavenplateau gaan verkennen en waarschijnlijk een olifantrit gaan maken!!