....... aan de andere kant van de wereld.

Daar zijn we dan weer!! Het is alweer een hele tijd geleden maar nu wordt het toch echt eens tijd voor een nieuw verslag over, jawel, Nieuw Zeeland!!

Vijf weekjes Nieuw Zeeland was veel te kort, het is er echt schitterend en er is zoveel te doen en voornamelijk te zien! De natuur is fantastisch en heel afwisselend, de mensen zijn aardig en het weer was prachtig (op een enkel regenbuitje na). Ja, we hebben echt geluk gehad met het weer, want 5 weken kamperen in de regen is niet zo'n pretje.

Deze blog zal iets anders zijn als wat jullie van ons gewend zijn. We zullen niet een aaneengesloten verhaal schrijven waarin we per dag beschrijven wat we hebben gedaan, aangezien het om 5 weken gaat en het dan, ons kennende, echt véél te lang gaat worden. We zullen alleen de hoogtepunten van Nieuw Zeeland beschrijven. Nouja, eigenlijk was Nieuw Zeeland één groot hoogtepunt maar we zullen proberen de allerallerleukste dingen te vertellen (in chronologische volgorde, dat dan weer wel) en de rest achterwege te laten. Voor de overige verhalen zullen jullie moeten wachten tot we weer thuis zijn.


- Cruise door het adembenemende Millford Sound
In eerste instantie waren we niet van plan een cruise te maken door dit fjordengebied aangezien het nogal prijzig is. Echter hadden we het bungeejumpen in Queenstown al gelaten voor wat het was (en nee niet omdat we watjes zijn maar omdat het echt veel te duur was voor die paar seconden dat je aan een elastiek bungelt) en hadden we schitterend weer (wat niet vaak voorkomt in die regio) waardoor we toch maar in de boot zijn gestapt. En...daar hebben we zeker geen spijt van gehad!! De cruise was schitterend. Je vaart door de fjorden heen en de boot kwam zo dicht bij de rotsen dat je de zeehonden die daar van hun middagdutje lagen te genieten bijna aan kon raken!!

- Routeburn Track, onze eerste meerdaagse wandeltocht
Ja, dit was onze eerste van de twee meerdaagse wandeltochten in Nieuw Zeeland. Wat betekende dat we drie dagen hebben gewandeld, in totaal ongeveer 32 kilometer, en niet zo maar een beetje wandelen maar in de bergen, bergje op, bergje af en dan met een grote backpack op onze ruggen met de tent, matjes, slaapzakken, kookspullen en eten voor 3 dagen, pfff. Omdat het begin en het eindpunt van de route op 350km! van elkaar af ligt, hadden we geregeld dat onze auto zou worden opgehaald bij het startpunt en naar het eindpunt zou worden gebracht zodat deze mooi op ons zou staan wachten als we klaar waren met de wandeling. Aangezien we maar één sleutel hadden moesten we deze maar in een magnetisch sleuteldoosje onder de auto 'plakken' zodat het bedrijfje de auto op kon halen. Ja, dat deden ze al 6 jaar zo en er was nog nooit een auto gestolen, nou vooruit dan maar! Wel een gek idee om de auto (met veel spullen van ons erin) zo achter te laten maargoed blijkbaar kan dat in het zuiden van Nieuw Zeeland.
De eerste wandeldag viel erg mee. De route ging geleidelijk aan omhoog waardoor het makkelijk te doen was en we al vroeg op de campingplaats aankwamen. De tweede dag zijn we op tijd opgestaan omdat dit een lange dag zou gaan worden. Het was inderdaad een lange dag (8 uur gewandeld) maar het was ook de mooiste dag. De uitzichten die je hebt vanaf de bergen zijn geweldig. Het hoogste punt was Harris Saddle dat op 1255 meter gelegen is. Vanuit hier was het mogelijk nog wat hoger te gaan door het beklimmen van Conical hill. Omdat het uitzicht vanaf dat punt nog mooier zou zijn, zijn we de uitdaging maar aan gegaan. Het was een behoorlijke klim maar gelukkig konden we onze tassen achterlaten en hoefde we die niet ook nog eens helemaal mee naar de top te sjouwen. En het uitzicht was echt fenomenaal!! Omdat we zo'n prachtig weer hadden kon je heel ver weg kijken. Na heel veel foto's te hebben gemaakt en weer naar beneden te zijn geklommen hadden we nog een behoorlijke wandeling voor de boeg. We waren dan ook erg blij toen we op de campingplaats, gelegen in een vallei, aankwamen, hebben ons tentje opgezet (waarbij we een schitterend uitzicht hadden op de bergen), wat te eten gemaakt en zijn lekker op tijd ons slaapzak in gekropen. Wat was het hier koud 's nacht, brrrr. We hebben met dikke sokken aan in bed gelegen. Zelfs toen we 's ochtends wakker werden hadden we het nog ijskoud, ook niet gek, het ijs stond op onze wandelstokken! Toen het zonnetje doorkwam konden we lekker een beetje opwarmen. De laatste dag was maar een kort wandelingetje wat maar goed was aangezien de voetjes het bijna begaven (ja, blaren!).
Hoe dichter we bij het eindpunt kwamen, hoe spannender het werd: zou ons autootje op ons staan te wachten?? En ja hoor, daar stond ie!! Wat kan het toch heerlijk zijn om, na 3 dagen te hebben gewandeld, op de grond te hebben gezeten en in een hard bed te hebben gelegen, te kunnen neerploffen in een heerlijk zachte autostoel :)

- Wanaka, een heerlijk plaatsje om even bij te komen
Na 3 dagen wandelen was het heerlijk om even bij te komen in Wanaka. Hoewel er van bijkomen niet veel terecht is gekomen aangezien we de volgende dag meteen weer onze wandelschoenen hebben aangetrokken om de Rob Roy Valley track te lopen. Een wandeling over een hangbrug, door de bossen, langs watervalletjes en met uiteindelijk een uitzicht op de Rob Roy gletsjer, weer zo'n prachtig stukje Nieuw Zeeland!!
Natuurlijk hebben we onszelf na al die inspanningen ook wel even verwend. Na heerlijk te hebben gebbqd op de camping zijn we dan eindelijk naar The Hobbit gegaan!! We hadden de film al veel eerder willen zien maar draaide helaas niet meer toen we in Thailand waren. Gelukkig was er in Wanaka een bioscoopje (een hele leuke overigens waar ze, in plaats van bioscoopstoelen, lekkere banken en sofas hebben staan) waar de film nog wel draaide!! Wat een prachtfilm! Helaas dat we nog zo lang moeten wachten op deel 2 :(

-Lake Matheson, het spiegelmeer
Dit meer is gelegen vlakbij de Frans Jozef en de Fox gletsjers. Deze gletsjers zelf hebben we ook gezien maar vielen wat ons betreft een beetje tegen. Misschien is het mooier als je de gletsjers op gaat maar vanaf de uitkijkpunten was het echt teleurstellend. Waarschijnlijk was het jaren geleden erg mooi maar doordat de gletsjers ieder jaar kleiner worden blijft er steeds minder van over en doordat de sneeuw meer grijs is dan wit is het maar een beetje een smoezelige bedoeling.
De wandeling om het Matheson meer daarentegen was erg mooi. Als het helder weer is en er niet te veel wind staat heb je een mooie weerspiegeling op het meer van de bergen waar ook de gletsjers gelegen zijn. En we hadden mooi weer!! Het was echt schitterend om de weerspiegeling van de achtergelegen mount Cook in het meer te zien. En wij maar denken dat de foto op de ansichtkaarten van dit meer altijd gefotoshopt waren, niet dus :) En het grappige is, je kunt de foto ook omdraaien!

- Kayakken in het Abel Tasman nationaal park
In dit park wat langs de noordkust ligt van het zuidereiland hebben we een kayaktrip gedaan met een gids en met nog vier andere mensen. Vanaf onze camping in Motueka werden we s'morgens vroeg opgehaald en gebracht naar het plaatsje Marahua wat op de grens ligt van het nationaal park en waarvandaan de meeste kayak trips vertrekken. Hier werden we opgewacht door onze spraakwaterval en sterke-verhalen-vertellende-gids Rene. Daarna werden we per speedboot naar een strandje in het park gebracht waar onze kayaks klaar lagen en na een korte instructie gingen we op weg. De kayak tocht duurde de hele dag en bracht ons langs de kust van het park waar op sommige plekken ook zeehonden zaten die je van heel dichtbij kon bekijken en soms kwamen er nieuwschierige zeehonden ook dichtbij om ons te bekijken. Onze eerste stop was bij een inham in de kust die alleen toegankelijk was via een smal stroompje. Hier heeft onze gids Rene een lekker bakje koffie voor ons gezet en vertelde dat hier vroeger een Maori dorpje stond en dat dit ook de plek was waar de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman voor het eerst kennis maakte met de Maori's. Dit liep voor een aantal bemmanningsleden van Abel niet goed af, want deze werden door een communicatiefoutje een kopje kleiner gemaakt en vervolgens gekookt en opgegeten. Hierna heeft Abel Tasman niet meer de moeite genomen om een gezellig gesprekje te voeren met de Maori's en ze maar met rust gelaten. Hier moet wel bij gezegd worden dat het een verhaal was van sterke-verhalen-vertellende-gids Rene, dus we zijn niet helemaal zeker of het allemaal waar is. Maar het verhaal was erg vermakelijk en de koffie met muffin erg lekker. Daarna hebben we nog een lunchstop gemaakt op een schitterend strandje en zijn we nog een stukje een rivier opgegaan die het park inliep waarbij je een mooi uitzicht had op de bossen en een hangbrug en waar je kon genieten van de stilte, waarbij zelfs Rene even zijn mond dichthield. Tijdens het kayakken langs de kust was de zee op sommige stukken vrij ruw en waren de golven best wel hoog. Een Duitse vrouw werd zelfs even misselijk door de deining, maar na een pilletje ging het wel weer wat beter. Het laatste stukje van de trip was nog even flink zweten, omdat we tegen de wind in moesten peddelen naar het strandje waar de speedboot lag die ons weer terugbracht naar Marahua. Het was een mooie trip en een leuke sportieve manier om het Abel Tasman park te bezichtigen en mede door gids Rene een leuke ervaring.

- Van zuid naar noord en de kiwi
Vanaf Picton, gelegen op het zuidereiland, zijn we met de ferry naar het noorderleiland gegaan, naar de hoofdstad Wellington. Picton is een erg leuk plaatsje waar we een mooie wandeling gemaakt hebben en bootjes hebben gekeken. In Wellington stond de kiwi op het programma. We kunnen Nieuw Zeeland natuurlijk niet verlaten zonder de kiwi gezien te hebben (en dan bedoelen we de vogel en niet het stuk fruit dat in de supermarkt ligt ;). Om de kiwi te bewonderen zijn we naar de dierentuin gegaan. Hier hebben we geprobeerd een kiwi te spotten. Aangezien het nachtdieren zijn, het verblijf waar ze zaten erg donker was en ze nogal verlegen zijn moesten we goed zoeken, maar uiteindelijk hadden we er een gevonden. Echt grappige beestjes zijn het :)

- Tongariro Northern Circuit en de beklimming van Mount Doom (uit de film "the lord of the rings" uiteraard)
Na de Routeburn Track is dit onze tweede great walk in Nieuw-Zeeland. Deze vierdaagse wandelroute loopt door het Tongariro national park en loopt ook gedeeltelijk over de bekende Tongariro alpine crossing wat zo'n beetje de populairste ééndaagse wandeltocht van Nieuw-Zeeland is. Het gebied bestaat uit meerdere (slapende) vulkanen en vulkanische meren met schitterende kleuren. De eerste dag vertrokken we uit Whakapapa Village met, net zoals bij de routeburn track, onze campingspullen en eten voor vier dagen. Deze dag begon vrij gemakkelijk met een wandeling van drie uur naar de eerste campingplaats. De tweede dag gingen we al vroeg op weg, omdat we die dag het gedeelte gingen lopen van de drukke alpine crossing. Kennelijk waren meer mensen met dat idee opgestaan, want om zes uur 's-morgens begon het al behoorlijk druk te worden op de berg. Het eerste gedeelte begon al meteen pittig met een lange klim naar de bergkam en met onze zware rugzakken viel dit niet mee. Maar eenmaal bovenop de bergrug wordt je getrakteerd op een schitterend uitzicht. Nadat we even op adem waren gekomen en wat krachtvoer naar binnen hadden gewerkt hebben we onze grote rugzakken afgedaan en de berg mt. Ngauruhoe beklommen. Deze berg stond model voor Mt. Doom uit "the Lord of the Rings" en ziet er dan ook echt uit zoals een vulkaan er uit moet zien. Ook deze beklimming was een hele onderneming, omdat er stukken bijzaten die je met handen en voeten moest beklimmen en er geen mooi uitgezet pad was maar waarbij je zelf de gemakkelijkste (of minst moeilijke) route moest zoeken. Bovenop de berg kon je in de vulkaankrater kijken en genieten van het uitzicht over het park en de omgeving. Nadat we ons naar beneden hebben laten glijden langs de bergwand ging onze tocht weer verder richting de Red Crater en de verschillende gekleurde vulkanische meren, waarbij het gedeelte bij de Red Crater weer erg pittig was door het steile pad en het losse grind. Gelukkig kwamen we ook dit gedeelte weer zonder kleerscheuren door en gingen we op weg naar onze tweede campingplek. Deze dag was zonder meer de zwaarste dag van de tocht en totaal hebben we dan ook zo'n 10 uur door de bergen gewandeld. De derde en vierde dag was qua landschap niet zo spectaculair als de tweede dag maar zeker niet minder mooi en het landschap wisselde dan ook af van een dor maanlandschap naar een prachtig groen bos en liepen we de ene dag in de brandende zon en de andere dag weer in de mist. Gelukkig was de laatste dag niet zo zwaar en kwamen we vrij vlot aan op de startplaats Whakapapa Village. Dezelfde dag nog zijn we naar Taupo gereden en hebben we een huisje op een camping gehuurd met badkamer en keuken en met een normaal bed (dus geen dun matje op een rostbodem waar we de afgelopen drie nachten op hadden gelegen) en hebben we daar lekker twee dagen bijna helemaal niets gedaan.

- Rotorua en zijn geisers
Rotorua en omgeving staan bekend om de geisers, de termale baden, de modderpoelen en de rotte eieren lucht die daarbij hoort. We wilde er in eerste instantie een nachtje blijven maar de lucht stond ons niet zo aan zodat we, na een bezoekje aan het Wai-O-Tapu Thermal Wonderland, ervandoor zijn gegaan. Wai-O-Tapu is één van de vele termale parken die er in de omgeving zijn maar dit park beschikt over de zogenaamde "champagne pool", die wij wel eens van dichtbij wilde zien. Helaas zat er geen echte champagne in, maar het was erg bijzonder om te zien, zie de foto :)

- Waitomo Caves vol met glimwormen
Hier hebben we een cave adventure gedaan wat neerkomt op eerst 26 meter naar beneden abseilen in de grot, daarna hebben we samen met onze gids de grotten verkent en ons door spleten en gaten gewurmd wat een aantal best bijzondere foto's heeft opgeleverd. Vooral de glimwormen waren erg bijzonder om te zien. Zo kwam je aan in een donkere grot met maar een paar glimwormen, waarna onze gids zijn rubber band met een klap in het water sloeg en je overal lichtjes zag van de glimwormen die door het harde geluid als reactie beginnen te glimmen. Zo zat je eerst in een vrijwel donkere grot die ineens werd verlicht door honderden glimwormen. Uiteindelijk moesten we de grot ook weer uit klimmen langs een steile en glibberige wand. Onze gids heeft foto's gemaakt die we na afloop konden kopen. We hebben dus een cd vol met leuke foto's!! Helaas beschikt ons laptopje niet over een cd speler :( Dus daar moeten jullie nog even op wachten.

- Hobbitstee (ook uit de film "the lord of the rings" en "the Hobbit")
Na 'The Hobbit' te hebben gezien moesten we natuurlijk ook even een bezoekje brengen aan Hobbitstee, of Hobbiton zoals ze het in Nieuw Zeeland noemen. Dit is de filmset zoals die is gebruikt in de films en ziet er erg leuk uit. Het was net alsof de Hobbits even weg waren, zodat wij hun huisjes konden bekijken. Natuurlijk konden we Hobbitstee niet verlaten zonder eerst een biertje te drinken in "the green dragon".

- Waipoua Forest met zijn gigantische Kauri trees
Honderden jaren geleden stond Nieuw-Zeeland nog vol met de Kauri bomen. Dit zijn gigantische bomen die wel zestig meter hoog kunnen worden en een diameter kunnen hebben van 5 meter. Na de komst van de eerste mensen zijn de meeste bomen gekapt en zijn er nog maar een paar parken in Nieuw-Zeeland waar je deze prachtige bomen kunt zien. In Waipoua forest stonden dan ook een paar gigantische exemplaren waarvan men denkt dat ze minstens 1500 jaar oud zijn en de grootste van allemaal de "god of the forest" schijnt al 2000 jaar oud te zijn, is 51 meter hoog en heeft een omtrek van wel 13,8 meter. Echt een knoepert!! Je voelt je net een hobbit als je onder die boom staat.

- De Treaty Ground in Waitangi
Op deze plek is het verdrag getekend tussen de Maori stammen en het Engels koningrijk in 1864 en het is daarom een belangrijke plek voor de Maori's. Na een rondleiding te hebben gehad van een Maori, hebben we een traditioneel welkom gehad in een Maori huis inclusief Haka en hebben we ons oorlogsgezicht geoefend samen met de Maori's. Erg mooi en hilarisch om te zien!!
Na de show hebben we ons even lekker kunnen ontspannen met een partijtje midgetgolf :)


Natuurlijk is het verhaal weer veel te lang geworden maar we hebben ook zoveel gedaan in die 5 weken en nog lang niet alles gezien wat Nieuw-Zeeland te bieden heeft. Dit is dan ook weer een land waar we zeker nog eens naar toe gaan.

Ons volgende verslag zal gaan over Tahiti en Paaseiland en over het 'grote nieuws'. Wat dat is horen jullie de volgende keer :)


xx Kim en Arnold